Odblaskowe powłoki izolacyjne są również szeroko stosowane w renowacji budynków zabytkowych. Zastosowanie refleksyjnych powłok izolacyjnych na budynkach zabytkowych oznacza zachowanie autentyczności zabytków kultury, a dla użytkowników i właścicieli zabytków kultury nie tylko oszczędność energii, ale także zapobieganie pleśni i wiele innych korzyści.
Odblaskowe powłoki izolacyjne działają na zasadzie promieniowania cieplnego, tzn. gdy są stosowane w pomieszczeniach, rozprowadzają ciepło równomiernie po nałożonej powierzchni, dzięki czemu w miejscach, w których normalnie na ścianie tworzyłaby się kondensacja, nie tworzy się kondensacja, a tym samym unika się powstawania pleśni. Jednocześnie powłoki te są paroprzepuszczalne.
Powłoki zawierają mikrosfery. Te puste w środku kulki o wielkości kilku mikronów tworzą ciągłą warstwę, rodzaj lustra termicznego. To lustro termiczne nie jest tworzone przez pojedynczą warstwę mikrosfer, ale poprzez nałożenie powłoki tworzy się kilka warstw nałożonych na siebie mikrosfer. W ten sposób powłoki nie tylko odbijają promieniowanie cieplne, ale także zapobiegają bezpośredniemu przewodzeniu ciepła przez konstrukcję budynku, a tym samym mają znaczące właściwości izolacyjne.
W przypadku ochrony dziedzictwa, zastosowanie odblaskowych powłok izolacyjnych na zabytkowych budynkach staje się coraz częstsze.
Nowoczesne technologie, takie jak powłoki termoutwardzalne na bazie mikrosfer, mogą spowolnić degradację historycznych materiałów w niespotykany dotąd sposób, jednocześnie poprawiając komfort użytkowania starszych budynków.
Ing. arch. Radoslav Mokriš - Regionalne Biuro Dziedzictwa
Narodowy Instytut Dziedzictwa (ISBN 978-80-89175-88-8)
